Poczatek szlifowania posadzek lastrykowych

Ważnym szczegółem ułożenia posadzki lastrykowej jest należyte wykonanie szczelin dylatacyjnych. W tym celu paski podwójnej papy, taśmy aluminiowe lub mosiężne, paski szkła itp. osadza się w wyrównawczej warstwie zaprawy cementowej, znajdującej się tuż pod posadzką lastrykową. Dylatacje zapobiegają występowaniu naprężeń rozciągających pod wpływem zmian temperatury i wilgoci oraz wskutek skurczów betonu, które mogą spowodować tworzenie się rys włoskowatych. Rysy te, początkowo niewidoczne, mogą po pewnym czasie tak się powiększyć, że staną się przyczyną zniszczenia posadzki. Dlatego też należy szczególnie starannie wykonywać posadzkę na krawędziach, wzdłuż szczelin dylatacyjnych. Szczeliny wykonuje się w odstępach 2+5 m, w zależności od sytuacji miejscowej, w miejscach zmian charakteru posadzki (np. na granicy pokoju i korytarza) lub charakteru podłoży itp. Dla celów zdobniczych wtapia się paski tworzące szczeliny dylatacyjne w ten sposób, aby tworzyły one żądane wzory, nieraz bardzo misterne . Początek szlifowania posadzek lastrykowych następuje po upływie 3 do5 dni od zabetonowania posadzki, wtedy gdy spoiwo cementowe jest już równie twarde jak ziarna grysików, przy spoiwie zbyt słabym można bowiem zeszlifować zaczyn cementowy, pozostawiając wystające ziarna grysu. Posadzki szlifuje się bądź ręcznie przy pomocy kamienia karborundowego, ujętego w uchwyt na długiej rączce, bądź też mechanicznie wirującą tarczą karborundową. Przy szlifowaniach wykończeniowych stosuje się do szlifowania miękkie piaskowce. Szlifierki mechaniczne mają napęd elektryczny lub spalinowy; wydajność ich jest 4 5krotna w porównaniu z wydajnością szlifowania ręcznego. Posadzkę szlifuje się tak długo, aż staną się widoczne ziarna grysiku. Wówczas powierzchnię posadzki zmywa się i szpachluje, tj. zaciera pory odpowiednią mieszaniną cementu i farby za pomocą zwitków lnianych lub filcu. Mieszanina do szpachlowania powinna być tak dobrana, aby miejsce szpachlowane było potem niewidoczne. Szpachlówka twardnieje w ciągu 4 do 5 dni, przy stałym utrzymywaniu posadzki w stanie wilgotnym. Następnie posadzkę szlifuje się przy użyciu drobniejszych kamieni szlifierskich. To drugie szlifowanie zwykle jest już wystarczające. [patrz też: prawidłowa wilgotność w mieszkaniu ogrodowe, prawidłowa wilgotność w mieszkaniu, prysznic bez brodzika w bloku ]