Budowanie wysokich płotów to w Polsce norma. Najlepiej gdy są zakończone ostrymi elementami i posiadają wbudowany elektroniczny system informujący o niepożądanym wtargnięciu na posesję. Ochrony nigdy zbyt wiele, więc przyda się jeszcze duży pies, a może i kilka takich pieszczochów. W wielu zachodnich krajach taka typowo polska przezorność wydaje się czymś bardzo dziwnym. Tam często w ogóle nie ma płotów, nie mówiąc już o skomplikowanych konstrukcjach czy systemach antywłamaniowych.Rodzi się zatem pytanie, czy w Polsce jest bardziej niebezpiecznie? Niekoniecznie. Taka jest po prostu tradycja w kraju nad Wisłą. Bezpieczeństwo postrzegane jest jako coś w znacznym stopniu zależnego od zastosowanych środków ochrony. Read the rest of this entry »

Dekoracje elewacyjno – latarniowe stanowią doskonałego rodzaju rozwiązanie w zakresie praktycznego dekorowania latarni ulicznych jak tez elewacji budynków mieszkalno – użytkowych. Jest to bez wątpienia jeden z w pełni sprawdzonych pomysłów na efektowny i estetycznie się prezentujący przestrzenny motyw świąteczny. W zależności od potrzeb i możliwości miejsca, w którym mają zostać one zamieszczone, dekoracje te mogą być płaskie bądź wykonane z efektem trójwymiarowym. Dzięki odpowiednio dobranemu rozwiązaniu dekoracje latarniowe mogą zdobić zarówno sam klosz latarni lub jej słup. W doskonały sposób sprawdzają się one również, jako dekoracje ścienne znajdujące się na elewacji domku lub innego rodzaju budynku użytkowego. Read the rest of this entry »

Jeżeli np. ława obciążona jest mimośrodowo, przy czym rozkład naprężeń u podstawy ławy przedstawia się w postaci trapezu ABCD, to układ pali można zaprojektować dwojako; a) zakładając jednakowe obciążenie wszystkich pali w rzędach, a nierówne odstępy między rzędami , b) zakładając równe odstępy rzędów pali, a niejednakowe ich obciążenie, które jednak zawsze w przeliczeniu na pale pojedyncze powinno być mniejsze od ich udźwigu. Układ drugi jest mniej korzystny od pierwszego, ponieważ albo z góry liczymy się z niewykorzystaniem pali, na które przypada mniejsze obciążenie, albo z różnym rozstawem pali w poszczególnych rzędach, co znowu nie jest korzystne dla wykonawstwa. Inaczej przedstawia sie sprawa, gdy na fundament działają siły ukośne. Należy wówczas liczyć się z dwiema możliwościami. Read the rest of this entry »

W pierwszej fazie wykonania pala doprowadza się do rury powietrze pod małym ciśnieniem w celu wyparcia wody gruntowej, w drugiej pod nieco większym ciśnieniem doprowadza się masę betonową, napełniając nią rurę na pewną wysokość. Po doprowadzeniu masy betonowej wpuszcza się powietrze pod wysokim ciśnieniem, którego zadaniem jest zagęszczenie tej masy. Przez kilkakrotne otwieranie i zamykanie zaworu na przewodzie wysokiego ciśnienia uzyskuje się, zdaniem wielu specjalistów, zagęszczenie masy betonowej przez wciśnięcie (wdmuchiwanie) zaprawy powietrzem pod ciśnieniem w pory grubego kruszywa. Zagęszczenie to uważa się za wystarczające, gdy nadciśnienie powoduje wypieranie rury ku górze. Gdy rura podniesie się nieco, tak jednak aby beton nie wyszedł z niej zupełnie, obniża się ciśnienie w rurze i doprowadza dalszą porcję masy betonowej, Tym sposobem, powtarzając kolejno opisane czynności, betonuje się cały pal. Read the rest of this entry »

Gdy chodzi o wyznaczenie sił w palach przy przyjętym z góry ich układzie, to po prostu rozkłada się wypadkową na trzy przyjęte kierunki. Jeśli rozpatrywany jest 1 m fundamentu, a odstęp pali w rzędzie wynosi a, to siła w palu będzie równa otrzymanej z wieloboku sił sile S, pomnożonej przez odstęp P21i w rzędzie. Wyznaczanie sił w palach metodą wieloboku sił (Culmanna) gdzie wskaźnik i dotyczy rzędu pali. Przesuwając położenie pali, zmieniając ich nachylenie, można w pewnych granicach dowolnie regulować siły w palach i wykonując szereg prób wybrać taki układ pali, który da najlepsze ich wykorzystanie przy równomiernym rozłożeniu. Jeśli jest więcej niż trzy rzędy pali, ale niektóre z nich Są do siebie równoległe, tak że nadal pozostają tylko trzy zasadnicze kierunki pali, zastosowanie metody Culmanna jest również możliwe, z tym jednak że wyniki są już mniej dokładne. Read the rest of this entry »

W przypadku, który jest częstszy przy pracach na wodzie, pale po wbiciu w grunt dna wystają ponad zwierciadło wody i fundament zakłada się na nich ponad tym zwierciadłem. Jest to rozwiązanie korzystniejsze w danym przypadku od poprzedniego, ponieważ unika się kosztu wykonywania robót betonowych poniżej zwierciadła wody, co wymagaloby stosowania specjalnych metod fundamentowania. Fundamenty położone wysoko, zwane także „wysokimi rusztami palowymi”są często spotykane w budownictwie wodnym. Przykład ich konstrukcji stanowią opisywane poprzednio nabrzeża płytowe. Projektując fundamenty z palami drewnianymi należy pamiętać o podstawowej zasadzie, Że pale nie mogą przebywać przez dłuższy czas w warunkach zmiennej wilgotności (np. Read the rest of this entry »

Mając wyznaczone granice trapezu obciążeń, oblicza się poszczególne pola, a z nich siły przypadające na poszczególne rzędy pali. Siły te nie będą jednakowe we wszystkich rzędach, pale więc w rzędach słabiej obciążonych będą nie wykorzystane. Aby pale te wykorzystać, można je rozstawić w rzędzie rzadziej w taki sposób, aby na każdy pal przypadła ta sama siła. Wówczas jednak układ pali w każdym rzędzie będzie inny. Podany przybliżony sposób wyznaczania sił w palach nie zawsze daje wystarczająco dokładne wyniki, nawet przy fundamentach sztywnych (za takie uważa się fundamenty, których szerokość nie jest większa niż czterokrotna ich wysokość). Read the rest of this entry »

Zadaniem pali ukośnych jest przeniesienie poziomych składowych sił działających na fundament, który w omawianym przypadku stanowi płyta nabrzeża. W tym celu pale pochylone ku basenowi, które pracują jako wyciągane, z reguły łączy się w nabrzeżach o palach drewnianych w kozły z najbliższymi ukośnymi palarni wciskanymi, pochylonymi ku lądowi, lub z najbliższymi palami pionowymi. W układach o dwóch kierunkach pali rolę pali wyciąganych odgrywają pale pionowe położone najdalej W głąb lądu. Siły w palach kozłowych (lub ukośnych) od poziomego ich obciążenia są zwykle duże i tym większe, im położenie pali bardziej zbliża się do pionowego. Ze względów statycznych więc należy dążyć w miarę możności do stosowania pali ukośnych w dwu kierunkach i to o jak największym pochyleniu. Read the rest of this entry »

Dopuszczalne osiowe obciążenie pala pojedynczego nazywane bywa również udźwigiem, jeżeli obciążenie to skierowane jest ku ziemi, oraz u ci g i e m — jeżeli obciążenie to skierowane jest przeciwnie. Wyżej wymienione wielkości wyznacza się według postanowień PN-69/B-02482 — „Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów na palach”, obowiązującej od 1 lipca 1970 r. Projektowanie fundamentów palowych. Zasady ogólne projektowania Kształt fundamentów palowych jest podobny do kształtu fundamentów bezpośrednich. Read the rest of this entry »

Jak wiadomo, koncepcja obliczania parcia gruntu na ściany oporowe podana przez A. Coulomba, a potem na innej drodze wyprowadzona teoretycznie przez W. Rankinea, ma pewne wady i ograniczenia, wynikające z przyjętych założeń. W szczególności należy przypomnieć, że dotyczy ona przypadku parcia na ścianę oporową, której góra może się odchylać: od klina odłamu gruntu w przypadku parcia czynnego i w stronę klina odłamu w przypadku parcia biernego. Jeżeliby więc można przyjąć, że w przypadku studni opuszczanych prostokątnych może istnieć pewne podobieństwo podstawowych warunków dla parcia według Coulomba, to w przypadku studni o przekroju kołowym możliwość odchylenia się góry obudowy pod wpływem parcia gruntu nie istnieje. Read the rest of this entry »